مامان روان شناس

...

دخترم چقدر آرام می شوم وقتی می خوانم.............. فهمیدم علت نا آرامیم چیست، از خواندن دور شدم. ممنون نیلوفری که هرگز ندیدمت و یاسمن دوستی که سالها پیش 13 سال پیش کتاب صادق هدایت یک دوستی آرام بین ما برقرار کرد.  ممنون هیچ کس دیگر مثل شما دونفر مرا آرام نمی کند.می دانی وقتی می خوانی فقط به کتاب فکر می کنی و تحلیل نوشته ها.............. پس باید در مورد کتاب درمانی هم بیشتر بدانم................ حالا ساعت 1 نصف شب چشمهایم از خستگی باز نمی شود. اما باز می خواهم بخوانم و آرام شوم. مثل دوران جوانی دوباره معتاد شوم به کتاب ..........دیگر دوران خماری بس است...........می خواهم دوباره مغزم را پر از مورفین کنم و گیرنده های اندروفینیم را پر کنم...

عزیزم این روزها خیلی شیرین شدی .  و فعلا همه کارها رو دوست داری تقلید کنی. خیلی خوب هم راه می ری . اما من وقت نمی کنم بیام اینجا  ازت بنویسم. خیلی وقت ندارم ازت عکس بگیریم. البته فکر کنم تو دو ماه دیگه سرم خلوت بشه. می یام دوباره ازت می نویسم. اینقر شیرین شدی که قابل وصف نیست. همیشه سر کار دلم برات تنگ میشه.